Op 1 februari 2013 overleed mijn moeder, Jenke van der Naald op 81-jarige leeftijd. Omdat ze op 30 december jarig zou zijn geweest, dook ik vandaag in haar archief. Naast veel foto's vond ik een groot aantal speldjes en diploma's. Natuurlijk wist ik wel dat ze verpleegster was, maar ik had me tot nu toe nog niet echt in haar carrière verdiept. Nu ik alle documenten eens naast elkaar leg, zie ik pas haar toegewijdheid en doorzettingskracht.
Al vroeg was ze begonnen met het halen van een EHBO-diploma. Ze was altijd actief bij evenementen en onderhield haar kennis. Boekjes van het Oranje kruis en een EHBO speld vertellen me dat dit haar passie was. Toen ze uiteindelijk verhuisde naar Zuidlaren werd haar verbandakte doorgestuurd naar Dennenoord. Ook bloed doneren deed ze regelmatig, getuige de kaart met stickers die hiernaast is afgebeeld.
Haar opleiding tot verpleegkundige verliep niet zonder slag of stoot. Verschillende keren was ze begonnen met de opleiding. In Apeldoorn bijvoorbeeld, waar ze druk bezig was met het leren van de kneepjes van het vak. Telkens werd de studie onderbroken omdat ze thuis nodig was. Haar moeder was ziek en hulpbehoevend. Als dochter was ze daar nodig om haar ouders te ondersteunen.
In 1957 vertrekt ze definitief naar Zuidlaren, nadat haar daar te verstaan was gegeven dat ze moest kiezen: opleiding afmaken en anders vertrekken. Ze koos voor zichtzelf, hoe moeilijk ze dat ook gevonden zal hebben. Vriendinnen uit die tijd herinneren zich dat ze ineens in het weekend op haar kamer bleef. Dat ze meedeed aan de feestjes die er waren en veel plezier had. Mannen en vrouwen sliepen strikt gescheiden en er was een soort avondklok. Stiekem van het ene naar het andere paviljoen gaan in het donker was een ultieme uitdaging. Haar lust en haar leven was het werken met de psychiatrische patiënten in Dennenoord. Ook de zwakzinnigen hadden haar aandacht, als ik zo naar de foto's kijk.
Ze behaalde haar B diploma en werd daarmee een volleerd verpleegkundige. Ze wilde meer en zou zich specialiseren in Groningen. In oktober 1963 vertrok ze naar Groningen om zich te specialiseren in oogheelkunde. Die opleiding heeft ze nooit afgemaakt. In juli 1964 veroorzaakte een bal van spelende kinderen een val met de brommer en daarmee was haar carrière ten einde.
Toch heeft ze jaren later nog mensen verzorgd. In ons huis in Hantumhuizen was een deel voor bejaarde vrouwen bestemd. Ze verzorgde daar in elk geval twee vrouwen die op leeftijd waren. Hoe of wat, weet ik niet precies, daarvoor was ik te klein. Later hebben we het er nooit meer over gehad.... Jammer...
Er waren reünies van Dennenoord waar ze naar toe ging en op haar tachtigste verjaardag waren nog veel oud-collega's aanwezig. Het geeft wel aan hoe dierbaar de periode in Dennenoord is geweest.
Reactie plaatsen
Reacties